αποκάλυψη ΣΟΚ!!!

Πριν από λίγες μέρες, στα γραφεία του "σλίτζι" δεχθήκαμε ανώνυμο τηλεφώνημα, το οποίο καταδίκαζε βανδαλισμό σε κεντρική εκκλησία του Ηρακλείου της Κρήτης. 

Αμέσως, ενημερώθηκαν οι εκεί ανταποκριτές μας, οι οποίοι ενεργοποιήθηκαν τάχιστα και ύστερα από ενδελεχή έρευνα και αναλυτικό ρεπορτάζ, καταφέρνουμε σήμερα να αποκαλύψουμε σε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ένα θέμα που θα συζητηθεί.

Μπάινουμε στο ΨΗΤΟ:

Αυτό το αναρχικό "Α" που βλέπετε στη πρώτη φωτογραφία, δεν είναι ένας συνηθισμένος βανδαλισμός των γωνστών-αγνώστων, από αυτούς που δυστυχώς έχουμε συνηθίσει. Είναι κάτι, που αυτή τη φορά ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ. Όπως φαίνεται και στην αποκλειστική μας φωτογραφία, το αναρχικό αυτό "Α", βρίσκεται ΠΑΝΩ ΣΕ ΠΡΟΣΟΨΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Και μάλιστα, όχι στην πρόσοψη οποιασδήποτε εκκλησίας, αλλά της κεντρικότερης εκκλησίας της 4ης μεγαλύτερης πόλης της πατρίδας μας, τον Άγιο Μηνά στο Ηράκλειο της λεβεντογέννας Κρήτης.

Περί αυτού επρόκειτο λοιπόν το τηλεφώνημα του αναγνώστη μας. Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ!!! ΑΝΑΡΧΙΑ(=χάος=διάβολος) ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!! Ομολογούμε πως και εμείς όταν το ανακαλύψαμε πάθαμε ΣΟΚ. Το πράγμα όμως δε σταματάει εδώ...

Πάμε στο ΚΑΛΥΤΕΡΟ:

Οι νεαροί αντιεξουσιαστές, δεν αρκέστηκαν στο να ζωγραφίσουν, όπως μας έχουν συνηθίσει, με μαύρο σπρέυ το -γνωστό πλέον- "κυκλωμένο Α", αλλά αυτή τη φορά θέλησαν να το καρφώσουν στην πρόσοψη του ιερού ναού, τρισδιάστατο και επιχρυσωμένο!

Μάλιστα, δεν έμειναν μονάχα εκεί, αλλά κατασκεύασαν και ένα αντίστοιχο "Ω" στην απέναντι πλευρά της πρόσοψης, προσπαθώντας έτσι να ξεγελάσουν τους πιστούς. Μάταια όμως. Το "σλίτζι" τους "τσάκωσε" και έκανε την ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.

Μετά τη σημερινή μας αποκάλυψη προκύπτουν και ορισμένα σημαντικά ερωτήματα:

• Θα πράξει τα δέοντα η εκκλησία προκειμένου να απομακρυνθούν τα σύμβολα του διαβόλου από τους ιερούς ναούς;
• Για πόσο καιρό ακόμη, ως πολίτες και ως Χριστιανοί θα ανεχόμαστε τέτοια σύμβολα να "κοσμούν" το μέρος που επικοινωνούμε με το Θεό;
• Ο Αλέξης Τσίπρας (ο οποίος να μην ξεχνάμε έδωσε ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΚΟ), ποιανού το μέρος θα πάρει; Της εκκλησίας ή των αναρχικών; Του Θεού ή του Διαβόλου;
• Που βρήκαν τα χρήματα οι αναρχικοί ώστε να ΕΠΙΧΡΥΣΩΣΟΥΝ το σύμβολό τους;
• Μήπως από τις μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής;
• Μήπως από τον Τζωρτζ Σόρος;
• Πώς ανέβηκαν τόσο ψηλά και κρέμασαν το σήμα τους; 
• Μήπως έχουν αναπτύξει υπερφυσικές ικανότητες;
• ΜΗΠΩΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ;;;

Τα ερωτήματα φίλοι αναγνώστες, πολλά. Οι απαντήσεις, αναμένονται αποκαλυπτικές! Για οτιδήποτε νεότερο, δεσμευόμαστε πως θα σας ενημερώσουμε ΠΡΩΤΟΙ.

-Canis Lupus

αφιέρωμα: Blogoscars

Με αφορμή τα βραβεία Όσκαρ, η σχέση των περισσότερων με τα οποία είναι αυτό που λέμε love to hate, αξίζει να στρέψουμε για λίγο το βλέμμα μας στην… ελληνική εκδοχή τους. Περίπου δηλαδή. Έχετε ακούσει για τα Blogoscars;

Μια αντίδραση στην προβλεψιμότητα των επίσημων Academy Awards ή ένας υπέροχος geekίζων ιντερνετικός χαβαλές, τα Blogoscars δεν είναι παρά, απλούστατα, αυτό που δηλώνει το όνομά τους. Τα βραβεία «Όσκαρ» των ελληνικών blog. Σίγουρα, δεν πρόκειται για βράβευση γκλαμουράτη και με κόκκινα χαλιά, αλλά είναι μια απόλυτα αξιόλογη κίνηση που αξίζει πολύ μεγαλύτερης διάδοσης απ’ όση έχει δεχτεί.

Τουτέστιν, όποιος έχει blog –ή κι όποιος δεν έχει, μέσω blog φίλων- μπορεί να δώσει τις δικές του κινηματογραφικές ψήφους στις ταινίες της χρονιάς (κι όχι μόνο τις υποψήφιες για Όσκαρ), στις βασικές κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ανδρικού και Γυναικείου Ρόλου, Soundtrack και, από πέρυσι, Αγαπημένης Σκηνής (!). Ο συντάκτης ή φιλοξενούμενος του κάθε blog μοιράζει τις ψήφους του σε λίστες των 5, 10 ή 20 επιλογών, αναλόγως την κατηγορία, παίρνοντας μέρος στην ψηφοφορία της οποίας τα αποτελέσματα ανακοινώνονται λίγο πριν την επίσημη Οσκαρική τελετή.

Κάθε χρόνο λοιπόν, η οργανωτική επιτροπή συντονίζει τους Έλληνες bloggers σε μια εβδομάδα δημοσίευσης κινηματογραφικών λιστών (συνήθως από μία την ημέρα), η οποία είναι άκρως απολαυστική, κι όχι μόνο για τους προφανείς λόγους. Όπως οι διοργανωτές δημοσιεύουν τις σχετικές ανακοινώσεις συνοδευόμενες από έξυπνα βίντεο ή ευρηματικά σχεδιασμένες αφίσες (όπως το υπέροχο, μινιμαλιστικό σήμα-κατατεθέν), έτσι και οι συμμετέχοντες σκαρφίζονται αιφνιδιαστικά εμπνευσμένες και εξαιρετικά δημιουργικές παρουσιάσεις για τις λίστες τους. Από χειροποίητα σκίτσα και αναπαραστάσεις κινηματογραφικών σκηνών με φιγούρες Lego μέχρι ρέμπους και ξεκαρδιστικές ψευτο-συνεντεύξεις με κινηματογραφικούς πρωταγωνιστές. Μια βόλτα στα συμμετέχοντα blog θα σας αποκαλύψει εντυπωσιακή αίσθηση του χιούμορ, ζωηρή δημιουργικότητα και μια άκρως ευχάριστη γενική διάθεση που αποδεικνύει με πόση αγάπη και ειλικρίνεια δίνονται αυτά τα «βραβεία».

   

Παράλληλα, το fun είναι ακόμα μεγαλύτερο αφού οι ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων πραγματοποιούνται με εξίσου ευφάνταστες παρουσιάσεις, ενώ, πριν την έναρξη της μπλογκοσκαρικής εβδομάδας, τα διάφορα συμμετέχοντα μπλογκ δημοσιεύουν «ανεπίσημες» λίστες απολαυστικά αναπάντεχων θεμάτων. (Βλέπε: «Τοπ 3 καταστροφές σε ταινίες της Τζέσικα Τσαστέιν που δεν έχουν καμία σχέση με τους χαρακτήρες της Τζέσικα Τσαστέιν»)

Φέτος είναι η πέμπτη χρονιά που λαμβάνει χώρα η μπλογκοσκαρική ψηφοφορία, η οποία πλέον έχει εξελιχθεί σε καθιερωμένο –και πολύ αγαπημένο- ετήσιο θεσμό, με περίπου εκατό συμμετοχές κάθε φορά. Από το 2014, οι Κατηγορίες Α’ και Β’ ρόλων έχουν συμπτυχθεί σε απλώς Ανδρικό και Γυναικείο, προς αποφυγήν της σύγχυσης που παρατηρούνταν τις προηγούμενες χρονιές γύρω από μερικούς ρόλους (όπως ο Philip Seymoyr Hoffman στο «The Master» ή ο Crhistoph Waltz στον «Django Unchained», που αμφότεροι πήγαν στα Όσκαρ ως β’ ρόλοι, ενώ ήταν κατ’ ουσίαν α’), ενώ προστέθηκε η πρωτότυπη κατηγορία των Σκηνών.

Μια σύντομη αναδρομή στους μεγάλους μπλογκοσκαρικούς νικητές: Το 2011, Οσκαρική χρονιά του «Λόγου του βασιλιά», τα blogoscars έχρισαν καλύτερη ταινία τον «Μαύρο κύκνο» του Darren Aronofsky. Το `12, ενώ το επίσημο χρυσό αγαλματίδιο πήγε στο βουβό «The artist», οι Έλληνες bloggers το έδωσαν στο στυλάτο «Drive», το οποίο μάλιστα θριάμβευσε και στις περισσότερες από τις υπόλοιπες κατηγορίες. Το `13, χρονιά του «Argo» Οσκαρικά, του ταραντινικού «Django» μπλοκοσκαρικά. Τέλος, πέρυσι, στην οσκαρική βράβευση του «12 years a slave», η ελληνική μπλογκόσφαιρα απάντησε με «Her».

Η φετινή χρονιά μπορεί να ήταν λίγο διαφορετική, καθώς τα Blogoscars, ελλείψει χρόνου (και υπό τις πιέσεις του Terrence Fletcher) έγιναν BlogoscarsExpress και η διαδικασία ακολούθησε πιο βιαστικούς ρυθμούς, ωστόσο αυτό δεν μείωσε την απόλαυση ενός ευχάριστα εξαντλητικού φιλμικού μαραθωνίου με γραμμή λήξης τις δικές μας λίστες ιντερνετικών αντι-Όσκαρ.

The Blogoscars, λοιπόν, go to…

Καλύτερη ταινία: The Grand Budapest Hotel

Σκηνοθεσία: Wes Anderson (The Grand Budapest Hotel)

Σενάριο: The Grand Budapest Hotel

Ανδρικός ρόλος: Jake Gyllenhaal (Nightcrawler)

Γυναικείος ρόλος: Rosamund Pike (Gone girl)

Soundtrack: Under the skin

Σκηνή: Under the skin – Το κενό δέρμα που αιωρείται

Κάθε χρονιά οι κανόνες της ψηφοφορίας, αλλά και ο τρόπος συμμετοχής ανακοινώνονται στο blogoscars.gr, ενώ συνεχής ενημέρωση παρέχεται από τη σελίδα των Blogoscars στο facebook και το hashtag #blogoscars στο twitter.

Υ.Γ.: Οι ψήφοι του Ψηλέα Ψογκ εδώ.

-Ψηλέας Ψογκ

πώς είσαι;

Καλά.


(Δεν είμαι καλά. Αισθάνομαι μόνος. Δεν κάνω αυτό που θέλω. Δεν μ'αρέσει η δουλειά μου. Σιχαίνομαι τη δουλεία μου. Το αφεντικό μου. Τους συναδέλφους μου. Το μετρό. Τις γιαγιάδες που πιάνουν 3 θέσεις με τις σακούλες τους. Τη γκρίνια τους. Την κίνηση στο δρόμο. Τους χοντρούς που βρίζουν στο δρόμο. Τα πολλά αυτοκίνητα. Τις κόρνες. Τον πανικό. Τους θυμωμένους ανθρώπους, που περπατούν με σκυμμένο κεφάλι. Την καλημέρα με την τύπισσα στα everest. Τη σαπισμένη τυρόπιτα. Το μάλωμα επειδή άργησα πέντε λεπτά. Τα σημαντικά έγγραφα που πρέπει να υπογράψω. Τους "φίλους" μου, που ο ένας ζηλεύει τον άλλον. Τα αυτοκίνητα και τα σπίτια που καυχιούνται ότι έχουν. Τις "τέλειες" οικογένειες τους. Τη γυναίκα μου. Ναι κι αυτήν. Δεν μιλάμε πολύ πια. Περισσότερο βλέπω την τηλεόραση παρά αυτήν. Τα παιδιά μεγάλωσαν. Ούτε με αυτά μιλάω. Προτιμούν τις καφετέριες. Τα παιχνίδια στο κινητό. Φοβάμαι να τα αλλάξω όμως όλα. Φοβάμαι την παραμικρή αλλαγή. Αυτό είναι που φοβάμαι περισσότερο. Ότι μέχρι να πεθάνω κάθε μέρα θα είναι ίδια με την άλλη. Κάθε μέρα.)

                                                                                                                                         -Αγγέλας 

το χιονι

Χιονίζει! Άμα χιονίζει στην Αθήνα, είναι θαύμα. Μπορούν τα πάντα να συμβούν. Να, όταν η Γουέντυ και τ'αδέρφια της πέταξαν απ'το παράθυρό τους στην Ονειροχώρα με τον Πήτερ Παν, τότε χιόνιζε. Αλλά όχι μόνο στα παραμύθια, όχι μόνο στα «ψέματα».

Να, ξυπνάς αργά, σε δύο ώρες γράφεις, δεν έχεις διαβάσει, δεν θα προλάβεις, θα κοπείς, θα αποτύχεις... Χιονίζει όμως μαγεία. Πέφτει το χιόνι σιωπηλά, σου υπόσχεται γελαστές υποσχέσεις. Όταν χιονίζει τα σύννεφα είναι άσπρα, όχι γκρι. Δεν σου φτάνει ο αέρας, δεν σε χωράει ο τόπος.

Στο δρόμο ούτε μια ομπρέλλα. Όλοι περπατούν αργά, όλοι κοιτάνε ψηλά. Στην πλατεία Ομόνοιας οι άνθρωποι είναι συνήθως βιαστικοί, κουρασμένοι απ'το πρωί- και κοιτάνε πάντα κάτω. Χιονίζει όμως. Στο λεωφορείο τα μάτια λάμπουν σαν να γίνεται κάπου κρυφά μια σκανταλιά. Όλοι κοιτάνε απ'τα παράθυρα, χαμογελάνε, σφυρίζουν, μουρμουρίζουν, κοιτιούνται ντροπαλά. Οι πιο άτακτοι μπαίνοντας μπορεί να πουν και Καλημέρα. Πέραμα- Ομόνοια μέσω Γρηγορίου Λαμπράκη. Η πιο μίζερη διαδρομή του κόσμου, σκέτη εκδρομή. Έχει κίνηση- δε σε νοιάζει. Σταματά το λεωφορείο μπροστά σ'ένα tattoo shop. Δίπλα έχει ένα nail studio. Χιονίζει και όλοι έχουν βγει να δουν- θαύμα. Οι χεβιμεταλάδες αγριωποί του tattoo κάνουν πιο πολλές χαρές κι απ'τα κορίτσια του nail studio, τσιρίζουν, βγάζουν και selfies.

Χιονίζει και μπερδεύεσαι, Φλεβάρης έχουν ανθίσει οι αμυγδαλιές, το χιόνι θα τις κάψει. Μπερδεύονται στα μάτια σου πέταλα και νιφάδες, τα χάνεις. Μα, αυτό είναι το νόημα. Για να καούν ανθίζουν.

Κι όποιος κρατάει ομπρέλλα στο χιόνι είναι κακός άνθρωπος.

-Στέλλα

μορφίνη

δημοτικό

πρώτη τάξη / βαρετά / διάβασμα / έξω άμα μιλήσεις με τον διπλανό / τσακωμοί στο σπίτι / ο πατέρας δέρνει / πιο πολύ τη μαμά, λίγο εκείνον / ουρλιαχτά / τσιρίδες / το σχολείο τώρα είναι καταφύγιο / αλλά και εκεί σκατά είναι / ποδόσφαιρο στα διαλλείματα / κάτι αξίζει τουλάχιστον / για 10 λεπτά να είσαι Ρικέλμε / αλλά μετά πάλι πίσω στις βλακείες / ολοήμερο μέχρι τις 4 / αγγλικά / πιάνο / πόσο τα βαριέται όλα αυτά / το βράδυ τηλεόραση / μακάρι να έχει καναν αγώνα / δευτέρα / τρίτη δημοτικού / βαθμοί για πρώτη φορά / «Β» / αρκετά «Β» και ενα «Γ» / ο πατέρας δέρνει / τώρα και αυτόν πολύ / τουλάχιστον έτσι τη γλιτώνει λίγο η μαμά / θέλει να γραφτεί ποδόσφαιρο / «με αυτούς τους βαθμούς αποκλείεται», ουρλιάζει ο πατέρας / «να στρώσεις τον κώλο σου να διαβάσεις» , συμφωνεί η μαμά / σκατά, πάει και το ποσόσφαιρο / τα αγγλικά μέτρια / του λένε να αρχίσει και γαλλικά / αλλή δουλειά δεν είχε / ευτυχώς τα γλιτώνει / τα κορίτσια τώρα πια δεν του φαίνονται τόσο καθυστερυμένα όσο παλιότερα / του ‘ρχεται να αγκαλιάσει τη Μαρία / σταματάει το πιάνο / δεν τους φτάνανε τα λεφτά / ευτυχώς, το γλίτωσε και αυτό / περνάει ο καιρός / τα καλοκαίρια 2 μήνες στη γιαγιά στο χωριό / εκεί είναι στ’ αλήθεια ωραία / η γιαγιά και ο παππούς είναι πολύ καλοί / του αρέσει πολύ να κάθεται το πρωί στην πίσω αυλή με τον παππού που διαβάζει εφημερίδα / τα μεσημέρια στην κουζίνα με τη γιαγιά που μαγειρεύει / και από τις 5 και μετά όλη μέρα μπάλα / έρχεται όμως ο Σεπτέμβρης / σκατά / επιστροφή στο γκρίζο

γυμνάσιο

αρχαία / αν είναι δυνατόν, είναι σοβαροί; / διαγωνίσματα / σπυράκια / το ποδόσφαιρο πια απαγορεύεται στο σχολείο / ακόμα και τα διαλλείματα βαρετά / κακοί βαθμοί / φροντιστήριο στα αρχαία / δεν του έφτανε το σχολείο, τώρα έχει και τη βλαμμένη 2 φορές τη βδομάδα / λίγο γκράφιτι / λίγο κάπνισμα / ο πατέρας το καταλαβαίνει και γίνεται χαμός / άσχετα που καπνίζει και αυτός / ζωγραφιές στα τετράδια / τους πείθει να αρχίσει ποδόσφαιρο με τη συμφωνία ότι δε θα καπνίζει / δέχονται / επιτέλους κάτι που να ψιλο-αξίζει / ο προπονητής όμως είναι μαλάκας / τελοσπάντων / από δευτέρα σε τρίτη Γυμνασίου όλοι βρήκανε γκόμενες / καταλαβαίνει πως του λένε μαλακίες οι «φίλοι» του / τα λεφτά για το ποδόσφαιρο δε φτάνουν πια / πρέπει να σταματήσει / πηγαίνει στην ομάδα και εξηγεί τι έχει γίνει / ρωτάει αν μπορεί να πηγαίνει δωρεάν και όποτε έχει να τους δίνει / «δε γίνεται αυτό» / σκατά / πάει και το ποδόσφαιρο / ούτε και στο χωριό παίζουν πια οι άλλοι / «μεγαλώσανε»

λύκειο

κάπνισμα ξανά / μουσική / ντραμς / άντε όμως να βρει λεφτά να αγοράσει δικά του / ποδόσφαιρο ποτέ / μόνο καμιά φορά στην τηλεόραση / διάβασμα ελάχιστο / τι να το κάνει; / είδε και οι γονείς του που διαβάζανε πως κατέληξαν / λίγο πανκ / λίγο χιπχοπ / η Άννα / ευτυχώς που βρέθηκε και αυτή / διαβάζει κάτι βιβλία / εξωσχολικά / γράφει καμιά φορά και ποιήματα / χάλια είναι και το ξέρει, αλλά τι να κάνει; / γνωρίζει διάφορους / πηγαίνει σε κάτι συνελεύσεις / μαθαίνει πολλά / πορείες / μπάχαλα / τελευταία στιγμή τη γλιτώνει / άμα τον πιάνανε, θα έπρεπε να έρθει ο πατέρας του να τον βγάλει / ξαναπάει όμως / καταλαβαίνει διάφορα / αλλά δεν μπορεί να τα ξεκαθαρίσει μέσα του / η Άννα / σχεδόν την αγαπάει / πρωτόγνωρο συναίσθημα / τα ποιήματα βελτιώνονται λιγάκι / οι βαθμοί καθόλου / πανελλήνιες μέτρια / κάπου περνάει τουλάχιστον / τα ντραμς τέλος / τα 2 τελευταία καλοκαίρια διακοπές μόνος / το πρώτο με κάτι παιδιά από την τάξη / Άνδρο / το δεύτερο με την Άννα / Κρήτη / καλά ήτανε, ντάξει / απολυτήριο 14.6

πανεπιστήμιο

ευτυχώς αλλάζει πόλη / δεν έχει λεφτά όμως / άμα θέλει να πάει, πρέπει να βρει δουλειά / προφανώς και πηγαίνει / βρίσκει και δουλειά / σερβιτόρος, κλασσικά / βλέπει τους γύρω του / και εδώ τα ίδια σκατά είναι / τα τραπεζάκια στη σχολή τον βοηθάνε τουλάχιστον να δει ποιοι είναι οι πιο βλάκες / πηγαίνει και στην κατάληψη όταν έχει χρόνο / καλά είναι, αλλά πού σταματάει η επανάσταση; / άμα πεις πως πρέπει να γίνει / πρέπει να γίνει / να κάνεις τα πάντα / μάλλον όμως θα πας φυλακή / και απ΄την άλλη πρέπει όντως να γίνει; / ή καλά είναι έτσι; / τι καλά; σκατά είναι / και με την επανάσταση όμως, θα είναι καλύτερα; / αφού και στην κατάληψη οι μισοί είναι βλάκες / είναι και κάποιοι που είναι πολύ καλοί όμως / ιδέα δεν έχει / είναι λίγο μπερδεμένη η φάση / κοιτάει γύρω / καταλαβαίνει όλο και περισσότερα / όλο και περισσότερα / πώς τα έχουμε καταφέρει τόσο σκατά; / δηλαδή αυτό θέλαμε να φτιάξουμε; / μία αηδία που να είναι βαμμένη κατά 90% στο γκρι / πολυκατοικίες / να μην ξέρεις ποιος μένει δίπλα σου / τηλεόραση / η «σίγουρη» διασκέδαση  / αυτοκίνητα παντού / σαν μεγάλα ρομπότ που ο άνθρωπος τα καθοδηγεί / βασικά, όχι «σαν» / 8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ύπνο - 8 ώρες διασκέδαση / αχ! τι ωραία ζωή / τα Σάββατα club για να περάσουμε καλά / και γιατί αυτό κάνουν όλοι / κόκκινα νύχια / κολώνιες / τακούνια / σπίτι με το μετρό / με το πρώτο πρωινό / ένα μακρόστενο ρομπότ να μεταφέρει χιλιάδες άλλα ρομπότ που πριν έκαναν το ίδιο ακριβώς πράγμα / δεν τα αντέχει όλα αυτά / μένει σπίτι / τώρα τελευταία μένει πάρα πολύ σπίτι / ούτε και με την Άννα δε μιλάει πολύ / με κανέναν δε μιλάει πολύ / τι να πει; / πόσο σκατά είναι όλα; / βγαίνει να πάει supermarket / μπαίνει μέσα / τον τσεκάρει ο σεκιουριτάς / του ‘ρχεται να του ρίξει μια χλέπα στη μούρη / παίρνει το κόκκινο καλαθάκι / περνάει από τα ράφια / όλα τακτοποιημένα και χωρισμένα στην εντέλεια / παίρνει ότι θέλει / πηγάινει στην ουρά και περιμένει / την ξέρετε τη διαδικασία / όλα όσα γίνονται θα μπορούσαν να τα κάνουν άνετα και ρομπότ / το supermarket τον τρελαίνει πιο πολύ απ’ όλα / μαζεύονται / μαζεύονται / όλα μαζί / supermarket / αυτοκίνητα / άπειρα, ατέλειωτα αυτοκίνητα / άσφαλτος / τσιμέντο / όλα γκρίζα / πολυκατοικίες / να κρύβουν το ηλιοβασίλεμα / facebook / τηλεόραση / μα και το ποδόσαιρο / τα παιδιά περισσότερη ώρα παίζουν ποδόσφαιρο στην οθόνη, παρά στην πλατεία / δεν γίνονται αυτά / δεν μπορεί να γίνονται / κάπου μακριά, παιδιά πεθαίνουν από την πείνα / παιδιά / από την πείνα / και αυτός τι κάνει; / τι μπορεί να κάνει; / δεν μπορεί να τα λύσει όλα / αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία / μαφία / βιασμοί / ναρκωτικά / πως γίνεται να πουλάς θάνατο; / πορνεία / νταβατζήδες / πω, υπάρχουν νταβατζήδες / πως φτάνεις να είσαι τόσο κακός άνθρωπος; / γαμώ / δεν γίνεται / δεν πάει άλλο / τέρμα. / ψ υ χ ε ι α τ ρ ε ί ο

-C. Lupus

στέρηση

Στερητικό σύνδρομο.
Ψυχική και σωματική κατάσταση.
Ψυχική και σωματική πάλη.
Δύο λέξεις. Τόσος πόνος,

Συγκρουόμαστε με το απίθανο
γιατί φοβόμαστε το συνηθισμένο.

Υιοθετούμε στενάχωρα στιχάκια
γιατί φοβόμαστε την κανονικοποιημένη χαρά.

Βαριανασαίνομε
γιατί πνιγόμαστε.

Στερητικό σύνδρομο λόγω της έλλειψης
καφέ, ύπνου, τσιγάρου, συναισθήματος, ανθρωπιάς.

Κενό για το κενό.
Πόλεμος για την ειρήνη.
Στέρηση για την απόλαυση.

-Μ.

έτσι διαπραγματεύονται οι κούκλοι!

Ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις των Ελλήνων πολιτικών με τους αντίστουχους "βάρβαρους", ενώ μέσα στις επόμενες 1-2 εβδομάδες αναμένεται να κορυφωθούν. Για την Τετάρτη έχει προγραμματιστεί έκτακτο Eurogroup με βασικό θέμα την Ελλάδα, μία συνάντηση για την οποία προετοιμάζονται πυρετωδώς τα στελέχη της κυβέρνησης, καθώς και οι εθνικοί μας στυλίστες, μακιγιέρ και σχεδιαστές ρούχων.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θεωρείται ο πιο όμορφος πρωθυπουργός του κόσμου, έχει ήδη κάνει τις μισές Γερμανίδες (τις πιο όμορφες --που αισθάνονται πως έχουν κάποια ελπίδα να τον κατακτήσουν) να παρατήσουν τους άντρες τους για χάρη του και τις άλλες μισές (τις άσχημες) να παρατήσουν και αυτές τους άντρες τους προκειμένου να τα φτιάξουν με τους άντρες των πρώτων μισών, που είναι και πιο ωραίοι. Έτσι, οι μισοί άντρες της Γερμανίας, έχουν μείνει μόνοι τους και παρακαλάνε την Άνγκελα Μέρκελ να είναι καλή με τους Έλληνες, ώστε να πάψουν να είναι επαναστατικοί και κομμουνιστές και στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουν πάλι Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, που οι πολιτικοί τους δεν είναι greek lovers και δε θα τους κλέβουν τις γυναίκες. 

Πολλές κατακτήσεις παράλληλα έχει και ο υπουργός Οικονομικών της χώρας μας, Γιάνννης Βαρουφάκης, ο οποίος επανέφερε το δεύτερο "ν" στο όνομά του, προσθέτοντας μάλιστα και ένα τρίτο, θέλοντας έτσι να τονίσει την τριπλή φύση του Θεού (Πατήρ - Υιός - Άγιο Πνεύμα) καθώς και να περάσει ένα μήνυμα αγάπης και στήριξης προς την Τρόικα. Μάλιστα, ακούγεται πολύ έντονα τις τελευταίες ημέρες, πως ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, στο αυτί του Γιάνννη Βαρουφάκη μετά το τέλος της κοινής τους συνέντευξης δεν είπε "Μόλις σκότωσες την Τρόικα" όπως είχε αρχικά κυκλοφορήσει, αλλά "Μόλις σκότωσες το 'είναι' μου. Σε περιμένω το βράδυ να το αναστήσεις", κλείνοντάς του ναζιάρικα το μάτι. 

Εντύπωση έχει προκαλέσει επίσης, το γεγονός πως ο υπουργός Οικονομικών μας είναι ιδιαίτερα γυμνασμένος και πως συνεχίζει ακόμη και αυτές τις κρίσιμες μέρες το εντατικό πρόγραμμα γυμναστικής που ακολουθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες,  ο πραγματικός λόγος που πήρε τη θέση του υπουργού, είναι το "τούμπανο" σώμα του, που θα τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει τους Χρυσαυγήτες βουλευτές, τους οποίους ο κόσμος ψήφισε "για να ρίξουν 2-3 φάπες στους πολιτικούς". Βέβαια, όσο είναι πρόεδρος της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου, οι Χρυσαυγήτες δεν πρόκειται ούτε ματιά να ρίξουν, γιατί ξέρουν πως η Ζωή θα ορμήξει από το έδρανό της και θα τους κάνει μια χαψιά και τους 17 μαζί.

Με αντίστοιχο δυναμισμό και αποφασιστικότητα αναμένεται να πάνε να διαπραγματευτούν οι Έλληνες πολιτικοί στο Εurogroup της Τετάρτης, όπου εκμεταλλευόμενοι και την αρχαιοελληνικού τύπου απολλώνια ομορφιά τους, θα πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Να τους ευχηθούμε λοιπόν καλή επιτυχία, αν και την έχουν σίγουρη!

-Canis Lupus

νέος έρωτας στην πόλη

"Σε αγαπώ" μου ψιθύρισε και πριν προλάβω να απαντήσω η γλώσσα του μπλέχτηκε με τη δικιά μου σε ένα ατελείωτο ερωτικό κυνηγητό, δίχως νικητές ή ηττημένους. Μόνος ίσως νικητής το πάθος και ο έρωτας μεταξύ μας. Σταμάτησε να με φιλάει για να εξερευνήσει κάθε εκατοστό του κορμιού μου. Ένιωσα άβολα. Αισθάνθηκα σαν δεκαεπτάχρονη. Σαν να πήγα στο σπίτι ενός αγοριού και να βρέθηκα ξαφνικά χωρίς ρούχα. Ποτέ κάποιος δεν με έχει ξανακάνει να νιώσω έτσι. "Σταμάτα. Δεν είναι σωστό." ψέλλισα αμήχανα αν και μέσα μου ποθούσα να με κάνει δικό του. Δεν πτοήθηκε. Μου είπε πως λατρεύει τις καμπύλες μου. Κοκκίνισα. Με φίλησε ξανά.

 Κρατώντας με σφιχτά, μου φίλησε όλο μου το πρόσωπο από ψηλά στο αυτί μέχρι τον λαιμό μου. Η ανάσα μου βάραινε, ο λαιμός μου έτρεμε.

 Τα κορμιά μας πάλλονταν σε ρυθμούς εξωφρενικούς. Άρχισε να με χαϊδεύει. Λύγισα και ενέδωσα και εγώ στο παιχνίδι του έρωτα. Εξάλλου ο έρωτας δεν έχει όρια, λένε.

 Τράβηξε μια νοητή γραμμή στο κορμί μου με την άκρη του δακτύλου του και σχημάτισε πάνω της ένα"Σε θέλω..".

 Με φίλησε σε διάφορα σημεία του σώματος μου, έχοντας ως οδηγό την γραμμή αυτή. 

 Το παιχνίδι μας ξέφυγε από τα λογικά όρια. Οι ανάσες, τα κορμιά μας έγιναν ένα. Δημιουργήσαμε μία μάζα ανθρώπινης σάρκας με κινητήρια δύναμη τον έρωτα. 

Σε θέλω. Είμαι ερωτευμένος. Γιάννη σ' αγαπώ, δίχως "πρέπει", "μη" και περιορισμούς.

 Tα παραπάνω χειρόγραφα μας τα έδωσε σοκαρισμένη η Νίκη (ψευδώνυμο που η ίδια ζήτησε να χρησιμοποιήσει για την προστασία της), συνεργάτης του κυρίου Νίκου Βούτση και αφορούν το φλερτ του υπουργού με τον Γιάννη Μιχελογιαννάκη βουλευτή του Σύριζα και μάχιμο αγωνιστή στον αγώνα υπέρ των δικαιωμάτων των Σύριων μεταναστών. Η Νίκη κατάφερε να κλέψει το ημερολόγιο του. Αναφέρει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή της: 

"Ο κύριος Βούτσης είχε βάλει δυνατά στο γραφείο του μουσική. Δεν μπορούσα να δουλέψω. Μπήκα έτσι μέσα στο γραφείο του. Τα έχασα.Τον βρήκα με ένα ποτήρι σαμπάνια, που κρατάμε για εξαιρετικές περιπτώσεις, να χορεύει υπό τη μουσική συνοδεία των The Weather Girls. Δεν είχα δει ποτέ αυτήν την εικόνα του υπουργού. Μου είχε μιλήσει κάποτε για τις ερωτικές του απογοητεύσεις και πόσο τον έχουν διαλύσει συναισθηματικά. Πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο ευτυχισμένο. Σκέφτηκα ότι ο έρωτας του χτύπησε την πόρτα. Ωστόσο, με έτρωγε η περιέργεια μου. Ήθελα να μάθω ποια είναι η τυχερή. Εκμεταλλεύτηκα το ότι δεν με είχε προσέξει και με εξαιρετική επιδεξιότητα  κατάφερα να αρπάξω το ημερολόγιο του."

Το ζευγάρι σε στιγμές απόλυτης ευτυχίας.

 Σ' αυτό το σημείο η Νίκη διέκοψε τη συνέντευξη. Ξέσπασε σε λυγμούς. Ένα μείγμα ενοχής που πήρε το ημερολόγιο αλλά και χαράς ,όπως η ίδια μας αποκάλυψε όταν συνήλθε, γιατί πάντα πίστευε πως αυτοί οι δύο είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο.

 Πηγή αναφέρει επίσης "Εγώ είχα καταλάβει τις προθέσεις του κυρίου Μιχελογιαννάκη. Τον γνωρίζω από παλιά και έχω καταλάβει πως δεν μπορεί να κρύψει τα αισθήματα του. Ήξερα πως ήταν θέμα χρόνου ο έρωτας να ξεσπάσει, η βόμβα να εκραγεί. Μάλιστα δε θεωρώ αδύνατο να αποκλείουν την περίπτωση ολοκλήρωσης της ευτυχίας τους με τον ερχομό του πελαργού.". Η ίδια πηγή δε δίστασε να μας αποκαλύψει πως "είναι τόσο παθιασμένοι μεταξύ τους που η εργασία στο υπουργείο είναι πλέον αδύνατη λόγω της φασαρίας που επικρατεί, καθώς και οι δύο δεν μπορούν να συγκρατηθούν."

"Λατρεύω να φιλώ την φαλάκρα του!", εξομολογήθηκε σε κοντινό πρόσωπό του ο βουλευτής.

Το σλίτζι εύχεται τα καλύτερα και στους δύο.

                                                                                                                                        -Αγγέλας

όταν οι λύκοι κατεβαίνουν στις πόλεις...

Όταν οι λύκοι κατεβαίνουν στις πόλεις / φοράνε μαύρα ρούχα / τραγουδάνε στους δρόμους / γράφουν στους τοίχους / πίνουνε τσίπουρα / κρατάνε σημαίες μαύρες και κόκκινες / μένουν ξύπνιοι τα βράδια περιμένοντας την ανατολή / κάνουν έρωτα σε παγκάκια / γελούν δυνατά / αγκαλιάζουν σφιχτά / κάνουν τραμπάλα / τα βάζουν με μπάτσους / με εμπόρους ναρκωτικών / με φασίστες / με χοντρούς που κορνάρουν στα φανάρια / λένε αστεία μέσα στις κλούβες / διαβάζουν βιβλία / παίζουν ποδόσφαιρο σε πλατείες / πηγαίνουν πολλές βόλτες / περνάει λίγος καιρός / τα βαριούνται όλα / ετοιμάζουν τα σακίδιά τους / παίρνουν τους φίλους τους / και γυρίζουν στο βουνό.

-Canis Lupus

(χωρίς τίτλο..)

Γεια σου, τι κάνεις; Καιρό έχουμε να τα πούμε.

Καιρό έχουμε να ανταλλάξουμε τυπικά λόγια

να χαμογελάσουμε ψεύτικα ο ένας στον άλλον

να κρύψουμε τα αληθινά μας συναισθήματα

τις αληθινές μας επιθυμίες.

Καιρό έχουμε να τις μπαζώσουμε μέσα μας, μέσα στις σαπισμένες και βρώμικες ψυχές μας, και στη συνέχεια να πάρουμε βενζίνη και να τις κάψουμε της γαμημένες. 

Αυτό κάνουμε καθημερινά φίλε μου. Καταντούμε την ομορφιά της ανθρώπινης επαφής σε μια απέραντη, αβάστακτη ταφόπλακα. Τα ονόματα μας, χαραγμένα πάνω της. 

Η παλλώμενη καρδιά μου φτύνει καθημερινά αίμα μοναξιάς, το οποίο ρέει στο υπόλοιπο κορμί μου και καταλήγει ως κρύο, μάτταιο δάκρυ που αγγίζει την επιφάνεια του προσώπου μου. 

Δεν επιζητώ σωτηρία. Η επιθυμία για επαφή πέθανε μαζί με την αισιοδοξία μου. Η ανάγκη της όμως, όχι. 

Γι'αυτό δεν θα σηκώσω το τηλέφωνο.
Δεν θα απαντήσω χαμογελώντας.
Δεν θα ρωτήσω τα νέα σου.
Δεν με ενδιαφέρουν.
Θέλω κάτι αληθινό, κάτι ουσιαστικό.
Και έτσι, ίσως καταφέρω κάποτε, να με ξανα αγαπήσω. 

-M