«Kάποτε συλλογιέμαι πως εμείς που ερχόμαστε
από ανατολίτικα λιμάνια, τα πολυβασανισμένα, τα πολυδουλεμένα, που ο αγέρας
τους χρόνια τώρα είναι κορεσμένος από λαχτάρες είμαστε σαν παμπόνηροι γέροι που
πάμε στον αθώο και βάρβαρο εφηβικό βορρά και το μάτι μας είναι αχόρταγο πάντα
και αρπαχτικό, μα ελαφριά κουρασμένο και περιπαιχτικό, σαν να ήξερε τα πάντα.
Γριές ό,τι και εάν κάνουν οι ράτσες τούτες της Ανατολής. Θύμησες βαριές,
προαιώνιες και στο πιο ασήμαντο ανατολίτικο παιδί μορφάζει μια ζωή που
ξεπερνάει τη λιγόχρονη εμπειρία του ατόμου και πιάνει ολόκληρη τη μνήμη της
ράτσας..»
Ν. Καζαντζάκης
*playlist: Ψογκ