Τ. Λειβαδίτης - Οι Τελευταίοι (ηχογραφημένη ποιητική συλλογή)

Όπως υποσχεθήκαμε πριν από έναν μήνα, με τη δημοσίευση του σχετικού βίντεο κλιπ, παρουσιάζουμε τη δεύτερη ολοκληρωμένη ποιητική συλλογή που ηχογράφησε η Ομάδα Ηχογραφήσεων (ΨΗΧΟΣΗ) του σλίτζι.

Πρόκειται για τους "Τελευταίους" (1966) του Τάσου Λειβαδίτη. 

Ένα ενιαίο έργο σε μορφή θεατρικών, σχεδόν, μονολόγων, το οποίο έχουμε χωρίσει σε 12 μέρη-κομμάτια, σε απαγγελίες της Ελίσιας, του Κ.Κ., του Ψογκ και της Maboured ντυμένες με ρεμίξ κλασικής μουσικής.

Για τη συλλογή "Οι Τελευταίοι" (1966):

"Έτσι τουλάχιστον άρχισαν οι περισσότερες τραγωδίες", με 10 τραγικά πρόσωπα, ιστορικά ή φανταστικά, από τη μυθολογική φαντασία ή τη φαντασία του ποιητή, πρόσωπα διάσημα ή άγνωστα, προερχόμενα από διαφορετικές εποχές, αιώνες ή χιλιετίες, που συναντιούνται στην ίδια σκηνή για να αποκαλύψουν τη διαχρονία των ανθρώπινων συναισθημάτων και καταστάσεων, την καθολική τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Μιλούν για την απρόσμενη αλλά και αναπόφευκτη ήττα, το πεπρωμένο, το ανεκπλήρωτο, την προσμονή, τη ματαίωση και το μάταιο, την ταπείνωση, τη φθορά του χρόνου και της ποιότητας του ανθρώπου που αυτή επιφέρει, την απώλεια της νεανικής αθωότητας και των ιδανικών, την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας και τη συνακόλουθη μοναξιά, τον εγκλωβισμό του ανθρώπου στην εικόνα που οι άλλοι φτιάχνουν για αυτόν και την αδυναμία "να γνωρίσει κανείς ως το βάθος τον εαυτό του". Και όλα αυτά το κάθε πρόσωπο τα βιώνει και τα συνειδητοποιεί στον δικό του χωροχρόνο, μέσα από τη δική του προσωπική εμπειρία και ιστορία, μέσα από τον έρωτα, τη βίωση της ηδονής, τη μητρότητα, τον πόλεμο, τον φόνο, τις τύψεις, την ξαφνική ενηλικίωση, την απόκρυψη του πραγματικού εαυτού πίσω από προσωπεία, την απογοήτευση, την ταπείνωση ή την αυτοταπείνωση, καταλήγοντας πως όσο υπάρχει η ανθρωπότητα "θα παίζεται το ίδιο δράμα με άλλα πρόσωπα, σε άλλους καιρούς, με νέα επιχειρήματα ή κατηγορίες".

Επιλέξαμε να ντύσουμε τα κείμενα του Λειβαδίτη με ρεμίξ κλασικής μουσικής, που συνεχίζουν τον διάλογο παλιού-νέου και αντανακλούν, ίσως, κάτι από εκείνη την αίσθηση της διαχρονικότητας. Μεταφράζοντας έτσι το έργο σε ένα μοντέρνο, οπτικοακουστικό και DIY πλαίσιο, θέλουμε κι εμείς με τη σειρά μας να το φέρουμε στον δικό μας χωροχρόνο.

-Ομάδα ΨΗΧΟΣΗ

Καλή ακρόαση!