κατσικάνθρωποι

Δεν είμαι άνθρωπος. Μονάχα βιολογικά αποδέχομαι αυτόν τον χαρακτηρισμό. Ανθρώπους λέμε και αυτούς που παίρνουν το κατσικάκι απ’ τη μάνα του, το βάζουν σε κλουβί όσο το μέγεθός του, του χαράσουν με πυρωμένο σίδερο τον αριθμό του, του κόβουν τα κέρατα, του κόβουν την ουρά, του δίνουν χημικά και φάρμακα για να μεγαλώσει υπερβολικά, του βάζουν «αρμεχτήρες» για να τραβάν απευθείας όσο γάλα παράγει, μόλις μεγαλώσει αρκετά του ανοίγουν μια τρύπα στην κοιλιά, όσο αιμορραγεί του βγάζουν τα έντερα και τα εντόσθια, το ανοίγουν στα δύο και του τραβάνε το δέρμα ενώ ακόμη δεν έχει πεθάνει, ξεπλπένουν με ένα λάστιχο που έχει μεγάλη πίεση τα αίματα γύρω-γύρω και συνεχίζουν την διαδικασία. Μετά περνάνε στο επόμενο κατσίκι. Έξι κατσίκια την ώρα, σαρανταοκτώ κατσίκια την ημέρα, χίλια κατσίκια τον μήνα. Αν δεν πετύχουν αυτό τον στόχο, απολύονται. Υπάρχουν άλλωστε πάρα πολλοί ενδιαφερόμενοι να τους αντικαταστήσουν, πρόθυμοι να εργαστούν με μεγαλύτερο πάθος, όρεξη και αποτελεσματικότητα.

Προφανώς, ούτε αποδέχομαι ούτε και ανέχομαι να με χαρακτηρίζουν με το όνομα που χαρακτηρίζουν τα όντα που εκτελούν αυτές τις διαδικασίες. Χίλιες φορές προτιμώ την κατσίκα. Η κατσίκα ποτέ δεν πρόκειται να έφτανε σε τέτοιο σημείο. Αν η εξυπνάδα των ανθρώπων τους βοηθά να εφευρίσκουν τρόπους ακραίας και «απάνθρωπης» (ή καλύτερα «ανθρώπινης» -ποιο άλλο ζώο θα τα έκανε αυτά;) εκμετάλλευσης των υπόλοιπων συγκατοίκων τους στη Γη, να την χέσω. Εξάλλου, η «εξυπνάδα» του είδους τους είναι που έκανε αυτούς τους ανθρώπους να δουλεύουν τουλάχιστον οκτώ ώρες τη μέρα σε σφαγεία ζώων, παρά να καλλιεργούν ένα μικρό χωράφι, να φτάνει τουλάχιστον γι’ αυτούς και την οικογένειά τους. Για την επιβίωση θα τα έκαναν και τα δύο, επειδή είναι πολύ «έξυπνοι» διάλεξαν το πρώτο.

Αν λοιπόν αυτό είναι οι άνθρωποι, όχι απλά δεν είμαι άνθρωπος, αλλά είμαι και πιο έξυπνος από εκείνους!

Εντάξει θα μου πείτε βέβαια οι κατσίκες είναι λιγότερο ευφιείς από τους ανθρώπους, θα σας πω είναι όμως πιο ευτυχισμένες. Εγώ ξέρω κάτι κατσίκες στη Δονούσα που το σπίτι τους είναι ένα γιγάντιο χωράφι με την καλύτερη θέα του κόσμου, πάνε τις βόλτες τους για φαί, άμα γουστάρουν ανεβαίνουν σε κάτι εντελώς άκυρα βράχια, πηδιούνται χωρίς να το πολυζαλίζουν, γενικά περνάνε πολύ κουλ. Μην σας πω για κάτι άλλες ελεύθερες κατσίκες σε μυστικές παραλίες στην Κρήτη. Αυτές να δείτε!

Υπάρχουν βέβαια και δυστυχισμένες κατσίκες, γιατί οι άνθρωποι τις έκλεισαν σε κλουβί και νομίζουν πως οι κατσίκες γεννήθηκαν μονάχα για να τους εξυπηρετούνε. Το ίδιο και οι αγελάδες, τα πρόβατα, οι κότες, τα ψάρια και όλα τα άλλα ζωντανά πράγματα. Είναι νόστιμο το σοκολατούχο σου γάλα;

Επειδή, όπως είπαμε, πράγματι εμείς έχουμε μια καλύτερη αντίληψη των πραγμάτων από τις κατσίκες, πρέπει να τις βοηθήσουμε να σωθούν απ’ τους ανθρώπους. Από όποιο από τα ζώα κι αν προερχόμαστε βιολογικά, είναι προφανές πως πρέπει να βοηθήσουμε τα φυλακισμένα και καταδικασμένα από τη γέννα τους υπόλοιπα ζώα να ελευθερωθούν, από όποιο ζώο κι αν προέρχονται κι εκείνα. Άλλο πράγμα ο αγώνας για επιβίωση, άλλο πράγμα το να γεννιέσαι με μόνο προορισμό και μοναδική εναλλακτική το να υποφέρεις μια ζωή. Άλλο το να σε σκοτώσει ο λύκος για να σε φάει, άλλο το να περνάς όλα σου τα χρόνια σε εκτροφεία και σφαγεία, κλεισμένος όλη μέρα σε κλουβιά, χωρίς καμία επικοινωνία με άλλα ζωα και με καθημερινή σωματική υπερ-εκμετάλλευση και πόνους.

Όπως έχει πει ο M. Rowlands: Όταν κόβεις μια πίτσα, για να την κόψεις δίκαια πρέπει να ξέρεις ότι θα διαλέξεις τελευταίος κομμάτι. Όταν σχεδιάζεις έναν κόσμο, για να τον σχεδιάσεις δίκαια, πρέπει να ξέρεις ότι θα διαλέξεις τελευταίος τι από αυτά που σχεδίασες θα είσαι.

Είναι χρέος μας λοιπόν να ελευθερώσουμε κάθε είδους ζώο που είναι αντικείμενο «ανθρώπινης», χυδαίας εκμετάλευσης. Να σπρώξουμε όσο μπορούμε τα πράγματα προς έναν κόσμο που δεν θα υπάρχει αυτή η έννοια. Εκτος αν δεν έχουμε πρόβλημα να είμαστε στη θέση της δυστυχισμένης κατσίκας. Όλα τ’ άλλα είναι υποκρισία ή παράφορη κακία.

Παίρνουμε τις κατσίκες και πάμε να απελευθερώσουμε κατσίκες και ανθρώπους. Όμως επειδή προς το παρόν οι κατσίκες δεν ξέρουν ελληνικά, το λέω σε εσάς. Με εκείνες έτσι κι αλλιώς θα τα βρούμε πιο εύκολα.

-C. Lupus