Δυο καθημερινές εφημερίδες έχει το Ηράκλειο και προχτές, Δευτέρα της τελευταίας βδομάδας του Αυγούστου, η μια είχε ως κεντρικό θέμα την ανάπτυξη, η άλλη την αστυνόμευση. Όλοι ξέρουμε ότι το Ηράκλειο ούτε πεινάει σαν τις παραγκουπόλεις της Αφρικής, ούτε κινδυνεύει σαν τα χωριά που συνορεύουν με τις φυτείες στην Κολομβία. Οι εφημερίδες του Ηρακλείου όμως, επιμένουν να ζητούν τα δύο "ιερά" πράγματα: κέρδος και ασφάλεια.
Οι καθημερινοί άνθρωποι του Ηρακλείου, το ίδιο κι ακόμη περισσότερο και της υπόλοιπης Ελλάδας, καλό είναι να αποφασίσουν τί θέλουν. Θέλουν μια ζωή με μοναδικό μέλημα την προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας, την απόλυτη επιτήρηση των πόλεων από την αστυνομία, την εξαφάνιση καθενός "μη κανονικού"; Θέλουν συνεχές, ασταμάττητο και άφθονο χρήμα, θέλουν να αφιερώνουν τη ζωή τους στην ανάπτυξη της οικονομίας, θέλουν να καταστρέφεται η ωραιότερη περιοχή της Ελλάδας για χάρη των "επενδύσεων";
Αν τα θέλουν όλα αυτά, τότε πρέπει να είναι πολύ χαρούμενοι και πλήρως ικανοποιημένοι. Ακριβώς προς τα εκεί οδεύουμε. Ας χαρούν λοιπόν το μαγευτικό ταξίδι του να γίνει όλη η Κρήτη, όλη η Ελλάδα κι όλος ο κόσμος μια καλοδουλεμμένη Μηχανή που θα παράγει κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα. Αν μάλιστα είναι βιαστικοί και ανυπομονούν να ζήσουν το Δυτικό Όνειρο, μπορούν απλώς να πάνε να εγκατασταθούν άμεσα στη Νέα Υόρκη, που και καλή ανάπτυξη έχει, και καλή αστυνόμευση.
Αν, από την άλλη, επιθυμούν την Κρήτη αμόλυντη και αυθεντική, με τα άγρια βουνά και τους ανυπότακτους ανθρώπους, με την αλληλεγγύη, τη ζεστασιά και την καλοσύνη, ε ας ανοίξουν λιγάκι παραπάνω το μυαλό τους να δούνε προς τα που την σπρώχνουν όλοι οι "σωστοί" και οι καθωσπρέπει που υμνούνε.
Γιατί όσο μερικοί πάνε στο κλαμπομάγαζο με το αγροτικό και το σαρίκι, να πουλήσουνε μούρη και να θαυμάσουν τα μπούτια της σερβιτόρας, στο πάρκο παραδίπλα υπάρχουν άνθρωποι που στ' αλήθεια νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.
-C. Lupus
