20.5.18

τικ τοκ


Τικ.

Και περπατάμε.
Πάνω απ’ τα κύματα,
τους πεινασμένους καρχαρίες
και τις γυμνόστηθες γοργόνες,
οι πειρατές μάς ανέβασαν στη σανίδα-
και περπατάμε.
Αναζητούμε την άκρη της
και το πλοίο πίσω μας έχει χαθεί
Και περπατάμε.
Το να νιώθεις το ξύλο
να ταλαντεύεται κάτω από τα πόδια σου
είναι η μόνη ένδειξη ότι ζεις ακόμα.
Και-
Να
Φτάνουμε στο τέλος της
Έχει βραδιάσει
Και η μυτερή άκρη της
να δείχνει προς ένα πελώριο
‘12’.

Τοκ.

-Ψογκ

13.5.18

παιδική ψυχή




"Για ένα πράγμα αν θέλω να εκδικηθώ, είναι για τα χαμένα παιδικά καλοκαίρια. Για τον σκύλο που δεν είχα. Τώρα όλοι μεγαλώσανε και η μπάλα μου είναι τρύπια στο πατάρι. Είναι τρύπια και οι φωνές μας στην αυλή γίνανε τσιγάρα."

-C. Lupus, απόσπασμα από το κείμενο "Πάλι χειμώνας"