κι όταν κοιτάω προσεκτικά το δέρμα μου
τα ρούχα μου
τους τοίχους στο δωμάτιο
εκείνο το παιδί με τη βρωμισμένη μπάλα
βρίσκω
με τ' όνομα γραμμένο πάνω, μη του την
κλέψουν
πως άλλαξαν όλα βιαστικά,
"μεγαλώσαμε"
και πως δε φοβόμαστε
αναρωτιέμαι
με ποιούς τα βάζουμε, τι κυνηγάμε;
φαρέτρα αδειανή έχουμε και πολεμάμε
και δεν είναι πάντα καλά
διστάζεις-φοβάσαι
όμως ακούς βαθιά, στον πάτο κάτω
και διαλέγεις
τη φλόγα, το χρώμα, το κύμα, τη μέρα
μα στέκεις. ιδρώνεις. τρέμεις.
γιατί εγώ, γιατί να μην, γιατί όλα
αυτά, γιατί και πως σκατά
και τι μας κάνει και μένουμε;
τα κρύα, καυτά, βράδια που κρατάνε
ζωές
και που τα γύρω μας όλο λιγάκι και
φτιάχνουν
-C. Lupus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου