28.11.14

μπλε

Με τη μικρή βαρκούλα μου θάλασσες ταξιδεύω
Σε τρικυμίες και σε βροχές, πάντοτε στο κουπί
Τούτο το μπλε αγάπησα, τούτο έχω μισήσει
Μία ζωή ολόκληρη στεριά δεν έχω δει

Τα μπλε νερά τη βάρκα μου θέλουν στο μπλε να θάψουν
Και θα ’λεγες θανάσιμα ο βοριάς πως τη μισεί
Μα κι αν ο μπάτης μου σφυρά κι η θάλασσα μου ψάλλει
Ο ήλιος ο αλύπητος τώρα με απειλεί

Όμορφο μπλε της θάλασσας, του ουρανού γαλάζιο
δεν σας ζητώ στεριά να βρω, μόνο να σας κοιτάζω

Κι είναι φορές που συναντώ, τα κύματα να σκίζουν,
Πλοία θεριά με πλήρωμα δεκάδες ναυτικούς
Με γκρι φουγάρα για πανιά πλέουνε και νομίζουν
Ότι σ’ αυτούς που θέλουνε θα βγούνε τους γιαλούς

Κι αν η πυξίδα μου νωρίς στη διαδρομή είχε σπάσει
Εγώ ποτέ δε γύρευα του ορίζοντα νησί
Μονάχ’ άλλη μια ήθελα να βρω μικρή βαρκούλα
Κοντά της να ‘χω δύναμη για να τραβώ κουπί

Όμορφο μπλε της θάλασσας, του ουρανού γαλάζιο
δεν σας ζητώ στεριά να βρω, μόνο να σας κοιτάζω


-ψ.ψ.

3 σχόλια:

  1. Το αν θα εκτιμήσει κάποιος το νόημα ή τον συγκεκριμένο τρόπο ποίησης είναι υποκειμενικό. Πάντως πιστεύω ότι όπως και να έχει είναι πολύ καλά γραμμένο. Προσωπικά συμφωνώ με την Εύα από πάνω, μ' αρέσει πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή