Εμπρός ο δρόμος σιωπηλός, δεν περπατούν διαβάτες
Μονάχα εγώ τον περπατώ, με τη σιωπή στις πλάτες
Αντί πλακών, ο δρόμος μου έχει παλιά ρολόγια
Τι ωροδείκτες βιαστικοί κι ατέλειωτα ανηφόρια
Κοιτάζω στον ορίζοντα, πού βγάζει διερωτάμαι
χαλί που ξετυλίγεται όσο το περπατάμε
Με κιμωλία ένα παιδί κάτι χαράζει κάτω
Κι άμα το δεις στο δρόμο σου, παίζει κουτσό κεφάτο.
-ψ.ψ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου