Θέλω να σας πω ένα μικρό τραγούδι
Στιχάκια ενός χαρτιού που ‘χε για χρόνια ξεχαστεί
Στην τσέπη ενός ονείρου που λησμόνησε η ζωή
Ακούστε το λοιπόν ετούτο το τραγούδι
Είναι ο σκοπός ξεκούρδιστης κιθάρας
Λαούτου που του κόπηκε η μία του χορδή
Χορός μιας μπαλαρίνας που ‘ταν πάντοτε κουτσή
Ακούστε το λοιπόν ετούτο το τραγούδι
Αναστεναγμός από παλιό δοξάρι
Που ζει κάπου μακριά από τ’ ωραίο του βιολί
Κωφάλαλο αμανέ του γράφει ‘δω και μια ζωή
Κι ίσως του ‘χει γράψει κι ετούτο το τραγούδι
Στίχοι μια φορά που σβήσαν απ’ το δάκρυ
Συνθέτη που λησμόνησε να γράφει μουσική
Τενόρου που του βράχνιασε η καθαρή φωνή
Και δάκρυ από τ’ άτυχο ετούτο το τραγούδι
Τ’ όνειρο ποτέ αν τη ζωή αψηφήσει
Και το βιολί με το δοξάρι σμίξουνε μαζί
Οι στίχοι απ’ το σχισμένο μες στην τσέπη το χαρτί
Ίσως και να γενούν ετούτο το τραγούδι.
-ψ.ψ.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφή