Σήμερα πρέπει να γράψω.
Το νιώθω, βγαίνει από μέσα.
Αλλά για τί να γράψω, γιατί να γράψω;
Να βγάλω αυτά που νιώθω;
Έχει νόημα;
Ή να γράψω έτσι για τη φάση;
"Τέχνη για την τέχνη" και ξερωγώ.
Πω, δεν ξέρω, πραγματικά..
Όλο γράφω και μετά σβήνω.
Τέλος πάντων........
Ωραία, θα γράψω κάτι, αλλά freestyle.
Ό,τι γράφεται μένει. Βόμβες πρόχειρης τέχνης να σκάνε στην καθημερινότητα, να χαλάνε το μπεζ που την έχει πλημμυρίσει.Της ρίχνουμε κόκκινες μπογιές. Μία πιτσιλιά αρκεί για να χαλάσει το απόλυτο μπεζ. Εξάλλου και ανάμεσα στους ανθρώπους -που είναι σχεδόν όλοι μπεζ- ελάχιστες χρωματιστές πιστιλιές θα βρεις. Ακόμα και 1 να υπάρχει όμως, αξίζει τόσο πολύ! Σκέψου, το απόλυτο μπεζ είναι ο τρόμος. Δεν έχεις ούτε μία ελπίδα.Μην ασχολείσαι, ό,τι να' ναι γράφω. Freestyle είπαμε.
Μία πιστιλιά χαλάει το μπεζ, ένα φιλί, ένα καλό φιλί, ανατρέπει τον καπιταλισμό ολόκληρο. Δεν γίνεται να λειτουργήσει ο καπιταλισμός στους ερωτευμένους. Το πρόβλημα είναι ότι άμα είσαι μπεζ, ούτε και που θέλεις να ερωτευτείς. Είναι και λίγο δύσκολο, οπότε -----> δε βαριέσαι; Υπάρχουν και τα μπουρδέλα. Και για τα παιδιά Barbie και Playstation. (άμα του πάρω το 4 θα με λατρέψει). Βγαίνει σε μπεζ άραγε; Δεν μπορεί, θα βγαίνει. Όλα σε μπεζ τα 'χω, με φοβίζει το χρώμα. Άσε, άσε καλύτερα μπεζ να έχουμε και την ησυχία μας. Και το καλοκαίρι 15 μέρες στις Κυκλάδες. Μη νομίζει και ο μαλάκας ο από κάτω ότι είμαστε και δυστυχισμένοι...
-Canis Lupus
το σπίτι μου είναι όλο μπεζ.. το πιάσαμε το υπονοούμενο και να δω πώς θα μαζέψεις τα αμάζευτα τώρα..
ΑπάντησηΔιαγραφή