μια συνηθισμένη μέρα στην Αθήνα

Θοδωρή, το λεωφορείο

μας πηγαίνει σα φορείο.

Αντηχεί μες στην Αθήνα

μια τρομπέτα, Τζελσομίνα.

Κι ένα λαούτο από τα πέρα,

γερο-Λαέρτη, στον αέρα.

Τάλα, Χομαγιούν, Βακάρ

και Νικόλα μας, καφάρ.

Ξέρει ο Λατσεζάρ: μεράκ.

Κι ο Μεσίρ από το Ιράκ.

Βίβες! Τσικουδιά κι αράκ.

Δόση ψάχνει ο φτωχο-Τσίου

Αύγουστο στη Βαλτετσίου

κι εξουσία πουλάει μ’ υφάκι

στη γωνιά ρομπότ-Στρουμφάκι.

Άσπρη ρόμπα και μορφίνη

εξαρχειώτη Γκαντολφίνι

κι εκλεγόμενοι Σοπράνος!

Αντί μπάλας, μπατσοκράνος

να κλωτσάνε τα παιδιά μας!

Να το πούμε απ’ την καρδιά μας

στους τρελούς κι αλήτες: γεια μας!

-Ψογκ
(σχέδιο: Ειρήνη)

*Τζελσομίνα: η ηρωίδα της ταινίας “La Strada” (1954) του F. Fellini
*Τάλα, Χομαγιούν, Βακάρ: γνωστοί πρόσφυγες
*Νικόλας: ο Καββαδίας
*καφάρ (γαλ. cafard): θλίψη, μελαγχολία & ποίημα του Καββαδία
*Λατσεζάρ: Βουλγάρικο όνομα
*μεράκ (мepak): “μεράκι” στα βουλγάρικα
*Μεσίρ: Αραβικό όνομα
*αράκ: είδος ρακής τών αραβικών χωρών της Αν. Μεσογείου (Γ. Τράπαλης)
*Τσίου: ο ήρωας της ταινίας “Τσίου” (2005) του Μ. Παπαδημητράτου
*Γκαντολφίνι, Σοπράνος: από τη μαφιόζικη σειρά “The Sopranos”


Υ.Γ.: Από την επετειακή έκδοση για τα 5 χρόνια του σλίτζι "Ό,τι κι αν σημαίνει, το γνήσιο δεν πεθαίνει".