το διαλυμένο γόνατο του R. Baggio πριν το τελευταίο του παιχνίδι
Αρχές του
2000, πρώτες καρτές Panini
Με το ‘4’ στην
πλάτη, Paolo Maldini
Πίσω από την
επίθεση είχε το Rui Costa
Ό,τι έχεις από
Milan όλα σε μένα δώσ’ τα
Βάλε Pavel Nedved, να 'χεις ήσυχο κέντρο
Το ‘να δοκάρι
τσάντα και τ’ άλλο ένα δέντρο
Το φαινόμενο ο
Ronaldo από μάγο Βραζιλιάνο
Δύο γκολ με
Γερμανία και την κούπα απολαμβάνω
Τέλικος Champions League κι ο Ronaldinho χαλαρά
Γιατί ακριβώς
το πίστευε: η μπάλα είναι χαρά
Στην κερκίδα
απ’ τα κορίτσια θες δυνατή φωνή
Arsenal, Dennis Bergkamp, Pires, Thierry Henry
Τιμή για τον Inzaghi,
ένας ήρεμος εργάτης
Και στον Roberto Baggio που έπαιζε σακάτης
Deco, Veron και Ballack αλώνιζαν στη σέντρα
Όλοι την
προσκυνήσαμε την στρογγυλή αφέντρα
Για μπάλα ένα
μπουκάλι και για δαιητητή το ξύλο
Claude Makelele, που ‘τρεχε σαν το σκύλο
Τα γάντια της
ομάδας δώσε στον Oliver Khan
Εδώ είν’ το
γήπεδό μας κι οι μεγάλοι δε περνάν
Teletext το
πρωί πριν φύγεις απ’ το σπίτι
Άμυνα Roberto Carlos, με πόδι δυναμίτη
Πάμε και στα
πιο πρόσφατα, Robert Lewandowski
Πέντε γκολ σ’
εννιά λεπτά, πολωνικό Swarovski
Για τον Andrea Pirlo, τον πιο μεγάλο αρτίστα
Μένω για την
εκπομπή και δεν με νοιάζει η νύστα
Εικοσιπέντε χρόνια Roma έκατσε ο Totti
Όσοι μείνανε
πιστοί, θα ‘ναι για πάντα πρώτοι
Riquelme, Mascherano κι Αργεντίνικη σημαία
Την μπάλα εκεί
στο νότο την ξέρουνε ωραία
Αλήτικη
επίθεση Falcao και Forlan
Το δέος όλου
του κόσμου στην κουτουλιά του Zidane
Anrdiy Shevchenko ο πιο γλυκός φονιάς
Ένα γκολ τη
βραδιά, δαίμονας της γειτονιάς
Τσιμεντένιο
γήπεδο με λίγη κατηφόρα
Κοίτα που είμασταν
τότε και που είμαστε τώρα
-C.Lupus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου