κυριακή μεσημέρι

Βρήκε την άκρη του αχανούς κρεβατιού του

και τώρα με τη μαχαίρα του σκίζει

του σπιτιού την πυκνή αδειανότητα.

Οι κρότοι των βημάτων του

σφαίρες στο αλεξίσφαιρο γιλέκο της σιωπής.

Το παράθυρο τραβά το βλέμμα του σαν τηλεόραση:

χρώμα και κίνηση που στάζουν

στις αυστηρές γκρι γραμμές των τετράγωνων τοίχων.

Μα

πίσω από το γυαλί

είναι εκείνος που βρίσκεται σε ένα κουτί εγκλωβισμένος.

-ψ.ψ.