ρακή

το όλο θέμα, είναι το ποσοστό της ρακής στο αίμα μας
όσο πιο μεγάλο, τόσο πιο καλά

αλλά είναι και τι την κάνει ο καθένας
όχι να την κατουράς
να την κάνεις αποφάσεις-αναμνήσεις-πίστη-συγγνώμες-φιλίες-ελπίδα-θάρρος
να την κρατάς πάντα μέσα σου
και να πίνεις κι άλλη
μέχρι που το αίμα σου να μπορεί να θεωρηθεί αλκοολούχο ποτό
"ορίστε κύριε, πιείτε λίγο από το αίμα μου
μέσα του είναι η ιστορία μου
όχι αυτή που πήρα από τη μαμά μου, αυτή που έφτιαξα μόνος μου"

ντάξει πάντως δεν είναι μόνο με τη ρακή αυτό
και με τσίπουρο και με ούζο και με κρασί ξερωγώ
και με άλλα ίσως
όχι με τα πάντα όμως
ας πούμε με βότκες και τέτοια, όχι
σίγουρα όχι

και με τις αγκαλιές μπορεί να γίνεται
πολύ καλή εφεύρεση η αγκαλιά..
τι να τον κάνεις τον τροχό
αν εκεί που θα φτάσεις
δεν έχεις κάποιον να αγκαλιάσεις;

να πιεις μαζί του και μια ρακή
και, τσακ, πάνε όλες οι εξουσίες του κόσμου
άμα το προχωρήσεις αρκετά όμως, σε πάνε φυλακή
οπότε, τσουκ, τη γλιτώνουν πάλι οι εξουσίες

τέλος πάντων, ναι αυτό, το να πίνουμε ρακές.
νομίζω κιόλας
ότι ο μικρός μέσος όρος περιεκτικότητας ρακής στο αίμα των ανθρώπων
μπορεί να' ναι και το βασικό μας πρόβλημα

-cA.lu