support art

Ενώθηκαν λοιπόν οι καλλιτέχνες, ήρθε αυτή η ώρα. Ενώθηκαν όμως για ποιό λόγο; Για να περάσουν ένα μήνυμα δημιουργίας και αισθητικής, για να καταδικάσουν την απόλυτη και πολύπλευρη παρακμή της εποχής μας, για να πολεμήσουν μια κατάφωρη αδικία, για να υπερασπιστούν έναν πολιτισμό που συνεχώς αλλοτριώνεται και χάνει την αυθεντικότητά του; Όχι, ενώθηκαν για να διεκδικήσουν επιδόματα από τον Μητσοτάκη...

Τί σημαίνει όμως "art worker"; Η τέχνη είναι καταρχήν ένα μέσο ατομικής έκφρασης, ίσως και ένα μέσο διακριτικής κοινωνικής παρέμβασης. Σίγουρα δεν είναι ένα μέσο για να βγάλεις χρήματα, άσχετα που σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να προκύψουν και αυτά. Κανένα πρόβλημα, το πρόβλημα είναι όταν ο πρωταρχικός στόχος μετατοπίζεται από την ατομική έκφραση στο οικονομικό κομμάτι. 

Αναμφίβολα υπάρχουν διάφοροι εργαζόμενοι σε ζητήματα γύρω από την τέχνη, οι οποίοι ειδικά την συγκεκριμένη περίοδο αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με τα οικονομικά τους και οφείλουμε να τους στηρίξουμε.

Το λάθος όμως στην καμπάνια που γίνεται αυτό τον καιρό, είναι ότι αντιμετωπίζει την τέχνη εξαρχής ως εμπόρευμα και με αυτό τον τρόπο την απαξιώνει. Η τέχνη, ένα μέρος της τελοσπάντων, είναι από τα λίγα πράγματα που ακόμη δεν έχουν απορροφηθεί από τον καπιταλισμό, που δεν έχουν γίνει άλλο ένα γρανάζι της αστικής Μηχανής, που ακόμη τα κάνεις "για να τα κάνεις", τα κάνεις γιατί απλά σου αρέσουν και σε ικανοποιούν, χωρίς να αποσκοπείς σε κανενός είδους κέρδος.

Είναι -ή, για μένα, θα έπρεπε να είναι- έσχατος τρόπος έκφρασης των απόκληρων, των ευαίσθητων, των ταπεινών και των ρομαντικών. Όχι ακόμη ένας τρόπος διασκέδασης των βολεμένων.


Υ.Γ.: Μην ξεχνάμε τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και τα σουπερμάρκετ, τους υπαλλήλους στην καθαριότητα, τους ντελιβεράδες, τους ταχυδρόμους και όλους όσους αυτό το διάστημα εργάστηκαν πολύ παραπάνω, συνήθως με τα ίδια χρήματα.

-C. Lupus