ραπ

Είν' η σφιχτή γροθιά.
Το να 'σαι απλός, με λέξεις δυνατές και πράξεις.
Να φτύνεις ισχυρούς και μπράβους.
Τα σύνορα να σπας κι αδέρφια να γεννάς.
Δυο μάτια ορθάνοιχτα και καθαρά να κουβαλάς.


(Για αυτούς που πήγανε μόνοι τους σε άκυρο live απλά επειδή ήτανε hiphop, σταθήκανε στην πίσω γωνία, φύγανε νωρίς γιατί είχε τύπους που βγάζανε σέλφι και γιατί αυτοί που 'ταν στη σκηνή πιάνανε συνέχεια τ' αρχίδια τους ,γυρίσανε σπίτι και οργανώσανε αυτοσχέδια νύχτα με απανωτά cd στο κασετοφωνάκι).

-C. Lupus

τζιτζί

Ρόδες που στις ράγες σκούζουν.

Λόγια που στα χείλια τσούζουν:

«Δεσποινίς δε ζητιανεύω,

χθεσινό ψωμί γυρεύω».

Δε μ’ ακούει η δεσποινίδα

που ‘χει μάθει μες στη χλίδα-

να χαλούσε το 3G!

Τόσα βλέμματα τριγύρω

αχ να κάναν ένα γύρο

κι όλα θα ‘τανε τζιτζί!

Λίγο απόξερο κουλούρι

να το μασουλάω για γούρι

και γυρίζω μ’ άδεια χέρια

στης Αθήνας τα λημέρια.

Στραβοκοίταγμα ενός μπάτσου.

Παρακάτω, στίχοι Γκάτσου.

στην υγειά σου λαφτατζή!

Να ‘χα μόνο μια δεκάρα

για να σου ‘δινα, ή τσιγάρα

κι όλα θα ‘τανε τζιτζί!

Πλάι στου λεωφορείου τη στάση,

-τρία τέταρτα να φτάσει-

και στο φως μιας νέον ταμπέλας

η σιλουέτα μιας κοπέλας.

Τι να ακούει στ’ ακουστικά της;

Στο mp3 τα μυστικά της!

«Να καθίσουμε μαζί;»

Νέον ο φωτισμός και γκλίτερ

να ‘χαμε ένα headphone splitter

κι όλα θα ‘τανε τζιτζί!

-Θοδωρής. Εσύ; -Σορένα.

Απ’ το πρωί ψαλίδι-χτένα

για δυο τάλιρα, ως τις δέκα,

και μια μπύρα, η γυναίκα.

Εδώ πέρα κατεβαίνω.

Τρία στενά πιο κάτω μένω

κι από δω θα πάω πεζή.

Να ‘χες μόνο ένα αναπτήρα

για να μου άνοιγες τη μπύρα

κι όλα θα ‘τανε τζιτζί!

Κλαψουράει το λεωφορείο

σα βρυχώμενο θηρίο.

Μια μπασκέτα στο ημίφως.

Έφηβα αλητάκια μ’ ύφος.

Σ’ ένα δέντρο ένα μπαλόνι.

Το παράθυρο θολώνει.

Το μπαλόνι κρεμεζί.

Να ‘φτανα για να πηδήσω

στο παγκάκι να τ’ αφήσω

κι όλα θα ‘τανε τζιτζί!

Γκύζη, Νεάπολη, Πανόρμου.

Mp3 η βοή του δρόμου.

Βρώμα κι αστική σαπίλα.

Όνειρό μου σιγοκύλα!

Στα βρωμόνερα αυτά τσάρκα

με το λεωφορείο για βάρκα-

βίρα ασφάλτου γεμιτζή!

Να ‘χαμε άλλη μία ωρίτσα

όρεξη για κουβεντίτσα

και στο ράδιο Μπακιρτζή!

Μπακιρτζή ή κανά ρεμπέτη,

οδηγέ μου μπερεκέτι!

Μόνο ακόμα κάμποση ώρα

να γυρίζουμε τη χώρα,

να μη φτάσουμε στο τέρμα,

στα σμπαράλια μου τα έρμα-

κάνε αργά λεωφορειατζή!

Κι αν τα βλέφαρά μου κλείνω

αχ δεν έχω πού να μείνω

μα εδώ μέσα όλα τζιτζί!

-ψ.ψ.