σόλες

Μακάρι, δυο φορές πιο πολύ να πηγαίνουμε στον τσαγκάρη.
Να μας φτιάχνει τις σόλες μας που θα λιώνουνε.
Γιατί τα ίδια παπούτσια θα φοράμε πάντα.
Φτιαγμένα ξανά και ξανά.
Γιατί όταν αφήσουμε τα λόγια και τις πολλές κουβέντες
δυο φορές πιο πολύ θα λιώνουν οι σόλες.
Κι όσο λιώνουν, εμείς θα τις φτιάχνουμε πιο καλές, με καινούρια υλικά.
Και θα φτάνουμε πιο κοντά
σε κείνο που δεν ξέραμε πώς να το πούμε.

-C. Lupus

*οι "σόλες" είχαν πρωτοδημοσιευτεί στον "Ψεύτικο Ντουνιά"

ο δρόμος

Εμπρός ο δρόμος σιωπηλός, δεν περπατούν διαβάτες

Μονάχα εγώ τον περπατώ, με τη σιωπή στις πλάτες

Αντί πλακών, ο δρόμος μου έχει παλιά ρολόγια

Τι ωροδείκτες βιαστικοί κι ατέλειωτα ανηφόρια

Κοιτάζω στον ορίζοντα, πού βγάζει διερωτάμαι

χαλί που ξετυλίγεται όσο το περπατάμε

Με κιμωλία ένα παιδί κάτι χαράζει κάτω

Κι άμα το δεις στο δρόμο σου, παίζει κουτσό κεφάτο.

-ψ.ψ.

ορεινό σπίτι

Τσιμεντένια αυλή μπροστά.
Χωμάτινη πίσω, όχι τόσο αυλή, πιο πολύ χωράφι, έχει πορτάκι και βγαίνει στο βουνό, για το σκύλο είναι πιο πολύ.
Μια μέρα έπιασε λαγό και τον φάγαμε για βράδυ.
Ξύλινο τραπεζάκι στην κουζίνα.
Υπνοδωμάτιο λιτό, μόνο κρεβάτι και δυο ράφια.
Τσιμεντένια αυλή και σκύλος.
Βρυσάκι στην αυλή με κουβά για το νερό του.
Σκισμένη μπάλα.
Διάφανα ποτήρια στο ντουλάπι, παλιές εφημερίδες.
Οι περισσότεροι δεν θα μένανε εδώ γιατί δεν αντέχουν τον εαυτό τους.

Ούτε και πολλοί έρχονται, καν για λίγο.
Μερικοί έρχονται.
Μ' αρέσει το σπίτι.
Το κρεβάτι είναι λίγο σκληρό αλλά εντάξει.
Ωραίο είναι το χοντρό πεζούλι στην αυλή που είναι και καναπές.
Καλά είναι γενικά.
Δεν λιώνεις αλλά σου βγάζει σιγουριά.

-C. Lupus