δημοτικό

(guest από Στέλλα)

Το η το ήτα. Το μεγάλο μοιάζει με σκαλίτσα μ' ένα μόνο σκαλοπατάκι. Το μικρό με μια σκυφτή γιαγιούλα που κρατάει μαγκούρα. Το πρωί κάνουμε προσευχή. Το σταυρό μας τον κάνουμε με τρία δαχτυλάκια, με το δεξί χεράκι. Πάντα διαλέγουμε το δεξί. Την Παρασκευή μετά την προσευχή λέμε τον Εθνικό Ύμνο και υψώνουμε τη σημαία. Τα αγόρια την υψώνουν, η σημαία δεν είναι για κοριτσίστικα χέρια. Τα κορίτσια είναι καλά στις χειροτεχνίες, τα αγόρια όχι. Αγόρια ατσίδες, κορίτσια κατσαρίδες. Καθρεφτάκι. Όποιος το λέει είναι. Όποιος λέει ψέματα πέφτει μες τα αίματα. Όποιος λέει αλήθεια έχει το Θεό βοήθεια. Τα φωνήεντα είναι εφτά και φωνάζουν δυνατά. Αν ρίξεις καμιά ξυλιά, θα τις φας από τη δασκάλα. Αν ρίξει ξυλιά η δασκάλα, εντάξει. Αν ρίξεις ξυλιά στη δασκάλα, σε δέρνουν δασκάλα, διευθύντρια και γονείς. Ότι η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται. Εμείς και ο κόσμος. Πρώτα κοιτάζω αριστερά, μετά κοιτάζω δεξιά, βλέπω το δρόμο ελεύθερο, περνάω γρήγορα. Η μόνη φορά που διαλέγουμε πρώτα αριστερά. Τον τόνο τον γράφουμε από πάνω προς τα κάτω γιατί πρώτα τον βουτάμε στο φεγγαράκι. Αν σε λένε Αντωνίου, εντάξει. Αν σε λένε Χατζηθεοδώρου, εντάξει. Αν όμως σε λένε Πιπεράκη, ή Προσπαθόπουλο ή Τσιμπούκα (απ'την πέμπτη τάξη και μετά) έχεις πρόβλημα. Παλιά κοροιδεύανε και τους Ερμόλαους και τους Απόλλωνες. Τώρα είναι τόσοι πολλοί που δε βρίσκεται ένας Κώστας, ένας Νίκος, να φάμε γλυκό στις γιορτές. Δεν ξέρω πότε γιορτάζουν οι Μένιπποι. Την 28η γιορτάζουμε το ΟΧΙ και τους Γρεμανούς. Την 25η τον Κολοκοτρώνη και το Γέρο του Μοριά. Τη 17 Νοέμβρη δεν είναι κανονική γιορτή γιατί δεν κάνουμε παρέλαση. Γιορτάζουν τα τανκς. Των Τριών Ιεραρχών γιορτάζουμε ότι δεν έχουμε σχολείο. Πατατάκια και μπέικρολς στο διάλειμμα. Να πάρω ένα; Το κουδούνισμα για να βγούμε διάλειμμα και το κουδούνισμα για να μπούμε στις τάξεις δεν έρχεται απ'το ίδιο κουδούνι. Αν πάρεις μία πολύ καλή γόμα και προσπαθήσεις να φτιάξεις το μεγαλύτερο γομίδι στον κόσμο που θα μπει στο βιβλίο Γκίνες, η δασκάλα θα τσαντιστεί και θα το πετάξει. Στη βιολογία, όταν κάνουμε για το φυτικό κύτταρο, όλοι κοιτάνε πίσω πίσω στην Αναπαραγωγή. Τα βραχέα πάντοτε οξύνονται. Ποτέ μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
Εγώ έκανα τον τόνο από κάτω προς τα πάνω, και στο γυμνάσιο δεν έγινα απουσιολόγος.

-Στέλλα

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ

Στη σύγχρονη πραγματικότητα, όπου καπιταλισμός και ολοκληρωτισμός εισβάλλουν ολοένα και περισσότερο στην καθημερινότητά μας, όπου πλέον τα πάντα στη ζωή κοστολογούνται, όπου "πρέπει να ματώσεις για το οτιδήποτε", εμείς αποφασίσαμε να λάβουμε δράση.

Ενάντια στη λογική του ότι όλα έχουν χρηματική αξία, ενάντια στη λογική του ότι η ευτυχία καθορίζεται από το ύψος του μισθού, ενάντια στη λογική του ότι δεν υπάρχουν χρήματα για πολλές διακοπές και πρέπει να κάτσουμε σπίτι, ενάντια στη λογική του "αγώνα για επιβίωση".

Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2015 λοιπόν, απαλλοτριώσαμε σοκολάτες και αλκοολούχα ποτά από Super Market και κεντρικά-τουριστικά περίπτερα σε διάφορες πόλεις και νησιά της Ελλάδας. Καταφέραμε με αυτό τον τρόπο, να περάσουμε σχετικά αναίμακτα τις καλοκαιρινές μας διακοπές, να αλλάξουμε πολλούς τόπους αλλά και να πλήξουμε έστω και λίγο το καπιταλιστικό θηρίο. Αφιερώνουμε την πράξη μας αυτή σε κάθε αδελφό και σύντροφο που δε διστάζει και στέκεται όρθιος απέναντι στο φάντασμα της οργουελικής επέλασης.

ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΛΑΝΙΚΑ - ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΟΝΤΟΜΑΝΙΚΑ

-Κιτρινοκόκκινες Μεραρχίες

αφιέρωμα: Οι Έλληνες γλεντζέδες

Καλοκαίρι. Μια εποχή γεμάτη γάμους, βαφτίσια, πανηγύρια και γλέντια. Μια εποχή συνώνυμη της ελληνικής παράδοσης, όπου τα πασοκοσαυροείδη πλάσματα και οι θείες έχουν την τιμητική τους. Μετά από πολύ έρευνα παρουσιάζουμε τις κατηγορίες Ελλήνων γλεντζέδων, όπως εμφανίζονται στα αθάνατα Ελληνικά πανηγύρια, θεσμός που ελπίζουμε να μην εξαφανιστεί ποτέ, όσες κρίσεις και αν ταλαιπωρήσουν το δύστυχο "Ελλαδιστάν" (όπως χαρακτηριστικά αποκαλεί την χώρα μας η λατρεμένη Σοφία Βούλτεψη και η Φωτεινή Πιπιλή).

1) Ο "ένα ακόμη ουζάκι"

Η συγκεκριμένη κατηγορία συναντάται κυρίως στους αρρένες πανηγυρόφιλους (οι κυρίες ως γνωστόν έχουν πιο λεπτούς τρόπους) και υπάρχει σε κάθε ελληνική οικογένεια (συνήθως ενσαρκώνεται από κάποιον μακρινό θείο). Ο "ένα ακόμη ουζάκι" λατρεύει την "πετσούλα" από οποιοδήποτε κρέας. Όσο περισσότερο λιπαρή, γλιτσιασμένη και καμμένη, τόσο περισσότερο νόστιμη γι' αυτόν. Καθ' όλη τη διάρκεια του πανηγυριού τσιμπάει και λίγη απ'αυτήν, εννοείται με τα χέρια, σκουπίζοντας τα μετά στο άσπρο φανελάκι του (για μικρότερες ηλικίες) ή στο πουκάμισο του (για 60+ ηλικίες). Η πανηγυρική του ικανότητα μετράται με βάσει τις λίγδες στο φανελάκι ή στην μπλούζα του. Στα διαλείμματα ανάμεσα στους χορούς πετάγεται στο τραπέζι για να χαιρετήσει τους πάντες, να τους σηκώσει να χορέψουν, να τους ταΐσει πέτσα (Επιμένει. Αν δεν φας προσβάλλεται και την τρώει ο ίδιος.) και να πιει λίγο ουζάκι ή κρασάκι. Συνήθως έχει κάποιο πρόβλημα υγείας στην καρδιά ή υψηλή χοληστερίνη. Πίνει και τρώει "κρυφά" από την γυναίκα, η οποία τον μαλώνει κάθε φορά που το παρακάνει με τα γαρδουμπάκια, τα κοκορέτσια και τα τα κρασόουζα. Οι επιπλήξεις της εννοείται πως δεν τον επηρεάζουν, "υπερβάλει η γυναίκα" λέει σιωπηλά στους διπλανούς του. Είναι γνωστός στην οικογένεια και στους φίλους ως μεγάλος χορευταράς. Φυσικά, πάντα και για πάντα θα ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο - η ύπαρξη του Αντρέα γι' αυτόν είναι αρκετή.

2) Η γυναίκα του "ένα ακόμη ουζάκι"

Η καταπονημένη αυτή γυναίκα βρίσκει στα πανηγύρια την ευκαιρία να ξεχαστεί από τις κακουχίες και τις συμφορές που την χτυπάνε αλύπητα. Με τον έναν γιο στην ξενιτιά, τον άλλον παντρεμένο με ακατάλληλη και ανεπρόκοπη γυναίκα, την κόρη ακόμη ανύπαντρη (παρά τα μαθήματα άξιας νοικοκυροσύνης και μικροαστίλας που της παρέδωσε καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της) και τον άντρα με σοβαρά προβλήματα υγείας θεωρεί πως η ζωή της έδειξε το σκληρότερο της πρόσωπο. Φοράει συνήθως μαύρα, αγαπημένο της τηλεοπτικό πρόσωπο είναι η Τατιάνα (την αποκαλεί χαϊδευτικά Τάτι) Στεφανίδου, φτιάχνει καταπληκτικά ,κατά την γνώμη της, γεμιστά και highlight της σεζόν 2014-2015 γι' αυτήν ξεκάθαρα αποτελούν τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας. Κάθε καλοκαίρι προσπαθεί (φέρνει και την κόρη της μαζί) να πηγαίνει στην Τήνο για το προσκύνημα στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας της Τήνου.  Μάλιστα, προκειμένου να δείξει την αφοσίωση και την βαθιά της πίστη, μαζί με άλλους πιστούς μπουσουλάει μέχρι τον ναό από την στιγμή που κατεβαίνει από το πλοίο.

3) Η "Χαρά Βέρρα" στυλ

Η ωραία του χωριού, η τοπική καλλονή, το καμάρι του μπαμπά, η πρωταγωνίστρια στις καρδιές των αντρών του πανηγυριού και η πηγή της ζήλιας αλλά και του σεβασμού των υπόλοιπων γυναικών. Η Χαρά Βέρρα οπωσδήποτε έχει μακριά ίσια ξανθά κατά προτίμηση μαλλιά και παραπάνω κιλά, φοράει κοντά και ασφυχτικά στενά φορέματα, τακούνια χρυσά ή μαύρα, και είναι βαμμένη σαν ινδιάνα. Της αρέσει να περιποιείται τον εαυτό της και επιλέγει να τονίζει τα δυνατά της χαρακτηριστικά λικνίζοντας το κορμί της σε ρυθμούς τσιφτεντελιού ανεξάρτητα του τραγουδιού. Ποιο είναι το καινούριο της αγαπημένο fashion trend; Τα βαμμένα και διακοσμημένα με πέτρες, φιογκάκια, ζωάκια και οτιδήποτε άλλο νύχια. Θεωρείται απρόσιτη γυναίκα, δύσκολα μπορείς να κερδίσεις την καρδιά της.

4) Ο καταπιεσμένος μεσήλικας

Ο καταπιεσμένος μεσήλικας είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας με λαϊκή καταγωγή, την οποία η επαγγελματική του εξέλιξη και η γενικότερη πορεία του στη ζωή σιγά σιγά την έσβησαν από την μνήμη του. Στην πραγματικότητα δεν είναι και πολύ ευτυχισμένος από τη ζωή του και συχνά μελαγχολεί και νοσταλγεί τα παλιά. Υπάρχουν στιγμές όμως, που  του δίνεται η ευκαιρία να θυμηθεί και να τιμήσει την καταγωγή του. Τέτοιες στιγμές είναι τα πανηγύρια. Φοράει το πόλο μπλουζάκι του, οπωσδήποτε σε κάποια ξεχωριστή απόχρωση. Αγαπημένα του χρώματα είναι το φωσφοριζέ κίτρινο, το γαλάζιο, το πορτοκαλί και το έντονο κόκκινο. Στα πανηγύρια ξεχνάει τα άγχη του, γίνεται άλλος άνθρωπος, χορεύει και φωνάζει. Την επόμενη μέρα είναι στο κρεβάτι με έναν αφόρητο πόνο στην μέση και έντονο πονοκέφαλο, συνδυασμό της επήρειας του αλκοόλ και των φωνών της γυναίκας του.

5) Οι διοργανωτές

Τα πρόσωπα αυτά καλύπτονται από ένα βαρύ πέπλο μυστηρίου. Γνωρίζουμε πως ακούνε φανατικά Μάριο Blackman,  καθώς και ότι το ταλέντο τους και η δημιουργικότητα τους ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας. Τα χαρίσματα τους αυτά αποδεικνύονται από τις εξαιρετικές επιλογές περιοχών για τα πανηγύρια και από τις υψηλής αισθητικής αφίσες. Ιδανικοί προορισμοί; Γαργαλιάνοι, Βρυσσούλες, Βαρθολομιό, αλλά και πιο mainstream και λιγότερο σκληροπυρηνικές επιλογές όπως τα Τρίκαλα.

                                                                                                                                       -Αγγέλας