Τούτος ο τόπος
μονάχος όπως στέκει στις θάλασσες
απόμακρος απ΄τις κακές φασαρίες
ξεκομμένος σχεδόν απ' τον υπόλοιπο κόσμο
τέτοιους ανθρώπους διαλέγει κοντά του
εκείνους κρατά, που του μοιάζουν.
Αυτούς, που κάθονται στην άκρη του καφενείου
μοναχοί τους
και περιμένουν μήπως περάσει κάποιο αλήτικο παιδί
να πούνε ένα 'γεια' και μια μικρή κουβέντα
να δουν πως τίποτα δεν έχει πεθάνει
και που ξέρεις, ίσως μια μέρα γίνουν και φίλοι.
Αυτούς, που μια το πρωί και μια τ' απόγευμα
βουτάνε στα παγωμένα νερά του Σταυρού
και όπως το κρύο γλείφει το κορμί τους
νιώθουνε το νησί ολόκληρο να τους αγκαλιάζει.
Έτσι 'ναι εδώ, νησί πειρατικό
απάνω σ' ένα μαύρο κομπολόι
μια χάντρα αλλιώτικη, γαλάζια.
Nα σου θυμίζει όταν την κοιτάς
πως όπου και αν πας
εκείνη θα σε καρτερά
στα δύσκολά της τα νερά
γι' ακόμη μια βουτιά
μα, αρκεί να πας βαθιά.
-cA.lu