24.11.14

εφιάλτης στο λεωφορείο




Γιαγιάδες και μέσα μαζικής μεταφοράς. Ένας συνδυασμός εκρηκτικός. Οι διάλογοι που έχω ακούσει πάμπολλοι, ο πιο πρόσφατος ακολουθεί παρακάτω.

Στο συγκεκριμένο διάλογο που λαμβάνει χώρα σε ένα λεωφορείο (και είναι 100% αληθινός!) πρωταγωνιστές είναι μια κοκέτα γιαγιά, που μάλλον είχε μόλις γυρίσει από μαραθώνιο shopping καθώς ήταν υπερφορτωμένη με σακούλες από ρούχα, μια τύπισσα με καγκουρίζουσα εμφάνιση και φουλ αθλητικό ντύσιμο φωσφοριζέ χρωμάτων και η αδελφή της τύπισσας που έπαιζε ΣΥΝΕΧΕΙΑ, για 20 λεπτά με το αυτί της και κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε φωνή.

 Οι παραπάνω κυρίες και εγώ είχαμε καθίσει στο λεωφορείο. Εγώ με τη γιαγιά δίπλα και αυτές απέναντι. Ξαφνικά παρατήρησα μια περίεργη συμπεριφορά από τη γιαγιά, μια έντονη νευρικότητα. Ανησύχησα, καθώς πλέον ήταν εμφανής ο τρόμος και η απόγνωση στο πρόσωπο της, με τις κινήσεις της να γίνονται πολύ πιο έντονες και νευρικές και να ψαχουλεύει την τσάντα της. Την ρώτησα αν συμβαίνει κάτι και μου απάντησε έντρομη πως έχει χάσει το εισιτήριο. «Εντάξει μην ανησυχείτε, δε θα σας πιάσει και κανείς.»  της είπα. «Χε» μου απάντησε και συνέχισε να ψάχνει το εισιτήριο. Μετά από λίγα λεπτά και κάμποσα «Μα δεν καταλαβαίνω που πήγε!», «Πού στο διάολο είναι;»,  «Ουφ δεν αντέχω!» σταμάτησε την αναζήτηση του εισιτήριου και κοίταξε γεμάτη απόγνωση τους γύρω της.

Μια διπλανή γιαγιά που φαινόταν ότι συμπάσχει μαζί της λες και της είχε συμβεί μια από τις μεγαλύτερες κακουχίες που υπάρχουν στη γη, της είπε με συμπόνια «Θα βρούμε την λύση, μην ανησυχείτε» κοιτώντας εμένα που κρατούσα ως καλός πολίτης του κράτους μας το εισιτήριο μου. «Μήπως έχεις εισιτήριο;» αποκρίθηκε δειλά- δειλά η κοκέτα γιαγιά. «Χε, χε δεν είμαι ελεγκτής, χαλάρωσε. Έχεις; Το δικό μου εξαφανίστηκε, το πήραν οι εξωγήινοι.» μου είπε. Εγώ γέλασα,  «Για γέλια είμαστε!» μου απάντησε και τέλος πάντων για να μην τα πολυλογώ όταν έφυγε η διπλανή γιαγιά της έδωσε το εισιτήριο της  (αλληλεγγύη σύντροφοι ). Οι δύο αδελφές στο όλο σκηνικό γελούσαν. Ανακούφιση και ηρεμία επικρατούσε στο λεωφορείο….

…μέχρι τα πρώτα φρεναρίσματα του οδηγού. Το φρένο φταίει; Όχι, όχι. Μήπως ο οδηγός; Ευτυχώς που υπήρχαν οι αδελφούλες και η γιαγιά για να το αναλύσουμε σε όλη τη διάρκεια της (σχετικά) μεγάλης διαδρομής.

 Αθλήτρια αδελφή:  Δεν παίζεται η κατάσταση με τα φρένα.

Γιαγιά: Εμένα θα μου πεις. Κοντεύω να αρρωστήσω, κορίτσι μου. Το κράτος μας φταίει, που δεν ασχολείται με τους πολίτες. Τα φρένα έχουν χαλάσει, είναι προφανές. Να σου πω ποιός φταίει; Εμείς που τους ψηφίζουμε τους αλήτες. Και θα τους ξαναψηφίσουμε. Δεν φταίει κανείς άλλος…

Αθλήτρια αδελφή: Εμείς φταίμε, εμείς…

Αδελφή που έπαιζε με το αυτί της: Μμμμμ

Αθλήτρια αδελφή: Να σας πω κάτι; Ο οδηγός φταίει. Πως πάει έτσι;  Άμα είχαν χαλάσει θα τα έφτιαχναν, δε θα τα αφήναν έτσι να πεθάνουμε.

Γιαγιά: Τι να πω κορίτσι μου; Τι θα γίνει οδηγέ με τα φρένα, θα πεθάνουμε;

Οδηγός: Δε βλέπεις;

Αθλήτρια αδελφή: Χέστηκε.

Αδελφή που έπαιζε με το αυτί της: Χμ χε

Μετά από ένα διάστημα ηρεμίας, αφού άκουσα διάφορες αναλύσεις από την αθλήτρια αδελφή για το αν φταίει ο οδηγός ή τα φρένα, άρχισαν οι λίγο πιο ανοιχτές στροφές. Η γιαγιά τρομοκρατήθηκε.

Γιαγιά (στο  μέσο μιας σχετικά ανοιχτής στροφής): Πάει! Θα πεθάνουμε!

Αθλήτρια αδελφή:  Έτσι όπως πάμε…

Γιαγιά: Μα είναι να μην βγεις στις ειδήσεις με αυτά που γίνονται;  Όχι ότι θα σε ακούσει και κανείς... Να κατηγορήσεις το κράτος!

Αθλήτρια αδελφή: Εγώ, εγώ θα βγω! Το φαντάζεσαι; Με  τέτοια φάτσα; Ντάξει πλάκα κάνω.. (κλείσιμο ματιού σε μένα)

Γιαγιά: Να σου πω αγόρι μου έχουμε πολλές στροφές ακόμα;

Εγώ: Όχι, όχι τελειώσαμε. Ούτε ανηφόρες, ούτε κατηφόρες, εντάξει είμαστε.

Γιαγιά: Μακάρι…

Αδελφή που έπαιζε με το αυτί της: Μμμμμ


Και επιτέλους φτάσαμε στον προορισμό μας! Ζωντανοί όπως μάλλον καταλάβατε για να γράφω το άρθρο. «Δόξα τω θεώ!» φώναξε η γιαγιά. Χαιρετηθήκαμε όλοι μαζί (η αδελφή που έπαιζε με το αυτί της δεν μας χαιρέτησε) και αποχωριστήκαμε.

                                                                                                                           
                                                                                                                                   -Αγγέλας

1 σχόλιο: